ایدز هیولای افسار گسیخته قرن، اگرچه در نگاه اول، یک بیماری همانند بیماری‌های خطرناک دیگر به شمار می‌رود، اما پدیده مرموزی است که وسعت بی‌حسابی از آسیب‌های مختلف را در زوایای پنهان خود، مخفی کرده است. مهم نیست که ویروس HIV اولین بار چه زمانی و چگونه، نسل انسان را هدف گرفت، مهم آن است که آمارهایی که از پیشرفت نسبی جهان توسعه یافته در کنترل این بیماری و ابعاد مختلف آن حکایت دارند، روایتی غم بار از توسعه ابعاد قلمرو حکمرانی این ویروس در جهان درحال توسعه حکایت می‌کنند، به گونه‌ای که این ویروس و بیماری ناشی از آن، به یکی از جدی‌ترین کابوس‌های درمانی، اجتماعی، اقتصادی و حتی فرهنگی جهان تبدیل شده است.
درحالی که ایدز پس از همه گیری اولیه در غرب، اکنون نگاه خود را به شرق دوخته است، بریا برداشتن گام‌های بلند برای پیشگیری و درمان مبتلایان به این بیماری، از دولت‌ها انتظار می‌رود، تنها به فراهم آوردن امکانات و بسترهای لازم برای جلوگیری از انتشار بیماری و درمان مبتلایان به آن، اکتفا نکنند.
امروزه حدود سه دهه از شناخت بیماری ایدز در جهان می‌گذرد، در این مدت زمان کوتاه حدود 31 میلیون نفر در اثر ایدز جان باخته و هر سال نیز حدود 5 میلیون نفر دیگر نیز به این ویروس آلوده می‌شوند. این بیماری همچنان پیشتاز مرگ در سراسر جهان با مرگ روزانه نزدیک به 6 هزار نفر است و جالب است که در طول 24 ساعت آینده بیش از 6800 نفر مبتلا به ویروس ایدز می‌شوند و در ایران از هر 500 نفر ایرانی یک نفر به بیماری ایدز مبتلا باشد که این رقم بسیار بالایی است.
براساس آخرین آمار منشتر شده حدود 25 هزار نفر  مبتلا به HIV/AIOS در کشور شناسایی شده‌اند که بیشتر آنها را مردان تشکیل می‌دهند. تا کنون بیشترین زوش انتقال ویروس ایدز از طریق سرنگ‌های آلوده معتادان تزریقی بود اما به تازگی شیوه انتقال جنسی روند رو به رشدی داشته، که این سبب بحرانی‌تر شدن اوضاع می‌شود.
در واقع ویروس ایدز از سه راه اصلی از فرد آلوده به شخص سالم منتقل می‌شود که عبارتند از: 1- تماس جنسی 2- تماس با خون آلوده 3- از مادر به کودک، به صورت تقریبی حدود 70 درصد با اعتیاد تزریقی و 10 درصد از طریق آمیزش جنسی و 20 درصد موارد انتقال ناشناخته سبب انتقال ویروس می‌شوند. اما به نظر می‌رسد عامل انتقال جنسی بیش از بقیه عوامل در بین مردم مطرح است.
بر اساس آماری که از سوی سازمان ملل اعلام شده است، در حال حاضر بیش از 13 میلیون معتاد پر خطر در سراسر دنیا در معرض ابتلا به ویروس اچ.آی.وی وجود دارد که نیاز فوری به امدادرسانی و محافظت دارند که بیشترین آمار متعلق به کشورهای آفریقایی و جنوب شرقی آسیا است.
در ایران، اگر آمارهای رسمی اعلام شده افراد آلوده به ویروس، از طریق سرنگ آلوده را بپذیریم و نیز این باور را که بیشتر این افراد را گروه مردان تشکیل می‌دهند و با توجه به این نکته که این افراد احتمالاً دارای خانواده و همسر نیز می‌باشند، خود نشان‌دهنده میزان بالای خطر انتقال آلودگی در بین قشر زنان ایران خواهد بود.
جمهوری اسلامی ایران همگام با 188 کشور عضو سازمان ملل متحد در خردادماه 1380 (ژوئن 2001) متعهد به کنترل و پیشگیری از ایدز در 11 استراتژی، 65 هدف اختصاصی و 278 فعالیت اصلی تدوین شد.

علیرغم وجود این برنامه‌ها و موفقیت در اجرای آنها بدون شک مهمترین عامل در پیشگیری از گسترش این بیماری پرداختن به موضوع اصلی و اساسی آموزش و اطلاع‌رسانی است. بسیاری از جوامع مانند ایران با توجه به مسائل بومی و فرهنگی خود باید به دنبال راهکارهایی برای آموزش در زمینه این بیماری باشند زیرا با توجه به تفاوت فرهنگی و زیرساخت‌های متفاوت اجتماعی - نگرشی کشورها، نمی‌توان در این مورد تنها به الگوبرداری صرف از یکدیگر اکتفا کرد.

لینک مطلب در روزنامه خورشید

********
پی‌نوشت: در خصوص این مطلب خواننده‌ی محترم باید در نظر داشته باشد که برای یک روزنامه اصولگرا نوشته شده است.