«حافظ شیراز» احمد شاملو را خیلی‌ها چون اسم شاملو روی اثر است دربست قبول دارند و خیلی‌ها به همان دلیل رد می‌کنند، به جرات می‌گویم از بین گروه‌های مختلف موافق و مخالفی که دیده‌ام بیشتر آنها تنها به چیزهایی که در مورد این اثر شنیده‌اند کفایت کرده و خود اثر را مورد بررسی و ارزیابی قرار نداده‌اند.
علاوه بر این به نظرم بی انصافی است که کسی این کتاب را بخواند و مقدمه شاملو را بر آن نبیند، حالا چه چیزی سبب شده که مقدمه از چاپ‌های کتاب حذف شود، خود حدیث هفتاد من کاغذ است.
باید در خصوص این مقدمه گفت: مقدمه‌ى شاملو، در نخستین چاپ کتاب در ۱۳۵۴، دو واکنش مخالف قوی را موجب شد. واکنش نخست از سوی کسانی که حافظ را عارفی حافظ قرآن می‌دانستند و در مقدمه‌ى شاملو حافظ کفرگویی مخالف معاد و باورهای دینی، حداقل در نیمه‌ى دوم زندگی شاعرانه‌اش، دانسته شده‌است صورت گرفت و واکنش مخالف دیگر از سوی کسانی صورت گرفت که نسبت به روش شاملو در تصحیح دیوان حافظ اعتراض داشتند و این روش را ذوقی و غیر علمی می‌دانستند. شاملو در مقدمه‌ى منتشر شده در چاپ نخست روش متقدمین را غیرعلمی و نادرست برمی‌شمارد و وعده می‌دهد در کتاب دیگری به نام حواشی و یاداشت‌ها توضیحات کاملی در مورد نسخه‌های مورد استفاده و اسناد تاریخی و استدلال‌های‌اش به همه‌ى این مسایل پاسخ دهد اما در آخرین ویرایش مقدمه که هرگز به‌طور رسمی اجازه‌ى انتشار پیدا نکرده‌است می‌نویسد: «در پایان مقدمه‌ى چاپِ اولِ غزل‌ها وعده کردیم که مجلدِ اول این کتاب- شاملِ یادداشت‌های مربوط به نخستین سی غزلِ متن– به زودی درآید که نیامد. وعده را مکرر نمی‌کنیم. باقی‌مانده‌ى عمرِ ما انتظارِ فضایی را که در آن گرزه‌ى گاوسر پاسخ منطق نباشد خوش‌بینی نمی‌کند».

برای خواندن مقدمه‌ی حافظ شیراز اینجا کلیک کنید.

"در صورت بروز مشکل در دریافت کتاب از طریق بخش نظرات یا ایمیل مشکل را اطلاع دهید."