الان که مى‌خواستم مطلب خیابان‌گردى را در وبلاگ بگذارم، جستجویى در اینترنت کردم و دیدم که علاوه بر چیزهایى که ذکر کرده‌ام، آنتونى رابینز هم اصرار دارد که خوشبختى را باید در خیابان جستجو کرد.
خیلى زیاد اهل خیابان‌گردى هستم و به جرات مى‌گویم با همه‌ى سال‌هاى طولانى تحصیلى هم که داشته‌ام، هنوز معتقدم که خیابان بزرگ‌ترین دانشگاه است و هیچ کجا به اندازه‌ى خیابان موضوع براى آموختن و تفکر کردن ندارد، مى‌توان ساعت‌ها در همهمه‌هاى خیابان گم شد و نگاه کرد و فکر کرد و آموخت.
شاید همین حس سبب نگارش چنین یادداشتى شده است.